Millennium lag hier al maanden thuis, klaar om gelezen te worden. Er kwamen eerst veel andere leuke boeken langs die ook gelezen wilden worden. Vorige week uiteindelijk Millennium in een lange treinreis en een paar avonden uitgelezen. Intrigerend verhaal, knappe pageturner. Goede perspectief wisselingen. Prettige tegenstelling tussen de onconventionele hoofdpersonen, gelukkig zonder stereotype gescheiden inspecteur met een drankprobleem. Kortom kom maar op met deel 2 en 3.Een klein min/zeurpuntje: waarom is het altijd koud, somber, donker en winter in Scandinavische thrillers? Het lijkt me een verademing om eens een goede, spannende Scandinavische thriller te lezen die zich uitsluitend afspeelt rondom midzomernacht en in de zomer met alleen maar licht, zon (en muggen).
