De beste boeken van 2009: buitenlandse thrillers

En dan nu het moeilijkste gedeelte: de beste buitenlandse thrillers van 2009. Ik ga niet alle boeken van mijn favoriete auteurs noemen maar alleen de boeken die mij verrasten, die boven de middelmaat uitstaken.
Jens Lapidus, Snel geld was zo'n verrassing. Goede plot, echte pageturner, anders dan andere thrillers door het taalgebruik (aangepast aan het personage) en de afwezigheid van de inspecteur/rechercheur die de boeven moet vangen.
Ik had niet zulke hoge verwachtingen van de nieuwe Dan Brown. Echter Het verloren symbool is wederom een fantastische thriller in zijn soort. Dat de personages niet helemaal uitgediept en gepsychologiseerd worden doet niet ter zake. Ik heb het boek in twee avonden uitgelezen. Dat moest, het verhaal ging in zo'n sneltreinvaart, ik kon het niet wegleggen, ook al ging dat ten koste van mijn nachtrust. Weer een spannend complot met echte details. Kom maar op met de volgende Dan Brown!
Nu twee boeken van mijn favoriete auteurs: De weg naar huis van George Pelecanos. Eigenlijk zijn het meer literatuur dan misdaad, zo mooi kan George Pelecanos schrijven. Een geweldig boek over een vader-zoon relatie.
Ongrijpbaar van Michael Connolly. Een beklemmend boek, veel wat Connolly schrijft zou zo maar eens kunnen gebeuren. Ik heb de beveiliging van mijn computer nagekeken en let goed op de sporen die ik nalaat in de virtuele wereld van Hyves, LinkedIn en Facebook! Bovenal een geweldige thriller, goed geschreven en spannend tot op het eind!
Tot slot viel het mij op dat veel Anthos Literaire Thriller schrijvers met ieder boek beter worden. Zoals Camilla Läckberg. Oorlogskind is het beste boek over Erica en Patrik dat ze tot nu toe heeft geschreven. Steeds meer diepgang en geloofwaardigheid, met behoud van de humor!
Ook is Vorst en as van Inger Wolf veel beter geschreven dan haar debuut Zwarte nazomer. Het zelfde geldt voor Marion Pauw. Daglicht en Zondaarskind zijn beide thrillers die boven de middelmaat uit stijgen. Daglicht is meer een thriller dan Zondaarskind, dat meer een roman is, maar dat doet niet af aan het leesplezier!
Om een heel lang verhaal kort te maken: ik heb het afgelopen jaar genoten van wel 62 boeken. Dat hoop ik dit jaar weer te doen!
Ik heb net City to City van Leo Blokhuis uit en ben nu helemaal op de hoogte van de music scene in het Londen van 1965!