Koelcel van Linda Samplonius: vakwerk!

Zo af en toe waagt een recensent de overstap en schrijft deze zelf een boek. In het (YA) thrillergenre waren dit de afgelopen jaren onder andere Kim Moelands en Natasza Tardio. En nu heeft Linda Samplonius zich bij hen geschaard. Ze is een goede aanwinst voor het genre, want ze heeft al een ervaren pen dankzij haar werk als journalist voor diverse tijdschriften. Daarnaast weet ze dankzij de recensies die ze voor Crimezone schreef, precies hoe een goede thriller in elkaar zit.
Dat ze deze kennis en ervaring ook in de praktijk kan brengen laat ze zien in Koelcel, haar debuutthriller, die in juni 2014 verscheen bij uitgeverij De Crime Compagnie.
Koelcel speelt in op een angst die vele jonge vrouwen zullen voelen als ze uitgaan. De angst dat iemand ongemerkt GHB in je drankje gooit, waardoor je out gaat en iemand met je kan doen zonder dat je het je bewust ben.
Het overkomt freelance fotografe Sara. Op een ochtend werd ze wakker in een onbekend bed. Naast zich zag ze Marcel, een journalist, liggen. Ze had met hem de vorige avond gepraat op het personeelsfeest. Vreemd genoeg kan ze zich niets herinneren van de uren tussen het gesprek en het wakker worden. Ze wist zeker dat ze niet teveel had gedronken. In paniek vluchtte ze het huis uit. Ze probeerde daarna haar verhaal te vertellen aan vriendinnen. Iedereen reageerde echter lacherig, zei dat het oké is en dacht dat ze te veel had gedronken. Alleen haar ex geloofde haar, al reageerde die juist weer te heftig. Uiteindelijk besloot Sara toch om aangifte te doen bij de politie in de hoop dat ze zo andere vrouwen tegen haar lot kon beschermen. Marcel mocht hier niet zomaar mee wegkomen. Toen ze hem opzocht om dat te vertellen, zag ze dingen die ze beter niet had kunnen zien.
Linda Samplonius sprak voordat ze Koelcel schreef met vele jonge vrouwen over hun ervaringen met GHB en date-rape. Daarnaast werkt haar vriend bij de Amsterdamse recherche. Het resultaat is een akelig realistische en geloofwaardige thriller. Het is lovenswaardig hoe Linda Samplonius haar kennis over kenmerken van goede thrillers in praktijk heeft gebracht door er zelf een te schrijven. Daarnaast durft ze heilige huisjes af te breken wat betreft personages en ontknoping en slaagt ze erin clichés te vermijden. Net als de lezer zeker denkt te weten hoe de plot in elkaar steekt en wie zich verschuilt achter de tweede ik, blijkt het verhaal een geheel andere wending te nemen. En dit gebeurt meerdere keren. Vakwerk!
Dankzij haar jarenlange ervaring met schrijven voor jonge vrouwen, heeft Linda Samplonius in Koelcel precies de goed, vlotte toon te pakken, waardoor je deze thriller achter elkaar uit leest. De goed gedoseerde spanning draagt hier zeker ook aan bij. Lees Koelcel daarom niet ’s avonds als je de volgende ochtend vroeg op moet, want je blijft achter elkaar lezen tot het boek uit is.