Millenium: De vrouw die met vuur speelde net zo spannend als deel 1

Het is altijd afwachten met een trilogie waarvan het eerste deel voortreffelijk is. Gelukkig is De vrouw die met vuur speelde, het tweede deel van Millennium, net zo spannend als Mannen die vrouwen haten. Lisbeth Salander krijgt het zeer moeilijk. Ze wordt beschuldigd van drie moorden en haar zo gekoesterde en verborgen gehouden privéleven wordt landelijk voorpagina nieuws. De lezer blijft tergend lang in spanning over de (on)schuld van Salander. Waar de spanning in andere thrillers na de onthulling nog wel eens wil inzakken, blijft hier de spanningsboog gespannen tot het eind. En daar heeft Larsson nog een mooi cliff-hanger geplaatst, zodat het noodzakelijk wordt om ook deel 3 te gaan lezen. En daar ben ik nu mee bezig...

De kinderen van de tuinder, een klein en ontroerend verhaal

Twee Canadese kleindochters besloten een paar jaar geleden het verhaal van hun Nederlandse grootouders uit te zoeken. De grootouders hadden elkaar eind jaren '20 ontmoet, waren in 1935 getrouwd, hadden twee kinderen voor WOII en vijf erna. In 1951 emigreerde het gehele gezin naar Canada. Dit zijn de kale feiten. Kristen den Hartog en Tracy Kasaboski weten hieruit dankzij voortreffelijk bronnenonderzoek een prachtige familiegeschiedenis te schilderen. Nergens worden zaken verzwegen of opgepoetst. Geen opgeklopte verzetsheroïek of overdreven drama. Gerrit en Cor zijn gewone, eenvoudige mensen die in moeilijke tijden hun best doen om zo goed mogelijk voor hun gezin te zorgen. Het geloof in God en elkaar geeft veel kracht.
Het verhaal van Gerrit, Cor en hun gezin, familie en vrienden wordt afgewisseld met stukken over historische gebeurtenissen die zich tegelijkertijd afspeelden. Zoals bijvoorbeeld over de vlucht van prinses Juliana naar Canada, koningin Wilhelmina in Londen en de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië. Voor het verhaal was het niet noodzakelijk. Het geeft wel interessante achtergrond informatie en verdieping.
De kinderen van de tuinder is non-fictie maar zo goed en vlot geschreven dat het leest als fictie. Er zit zelfs een duidelijk element van spanning in, hoe vergaat het iedereen in WOII? En daarna?
De kinderen van de tuinder is een mooi, klein en ontroerend verhaal.
Vier sterren

Moeilijk om te wachten tot 1 maart: Complot 365

In de cross-over literatuur verschijnen geregeld series die zo heerlijk weglezen dat het iedere keer moeilijk is om te moeten wachten op het volgende deel. Neem bijvoorbeeld Harry Potter, de Morgen toen de oorlog begon-serie van John Marsden, de Wicca-serie van Cate Tiernan en wat langer geleden De Tillermans van Cynthia Voigt. Nu is er weer zo'n verslavende serie: Complot 365. Het gaat over Callum Ormond die vlak voor het nieuwe jaar begint toegesproken wordt door een stervende man: hij moet proberen het komende jaar in leven te blijven. Daarna volgen meer raadsels, evenals moordaanslagen op hem en zijn familie. Het wordt moeilijk voor Callum te bepalen wie hij wel en wie hij niet kan vertrouwen. Een vergissing kan hem zijn leven kosten.
Wat maakt Complot 365 zo spannend? Gabrielle Lord heeft om te beginnen een vlotte pen, ze kan goed spanning opbouwen dankzij haar ervaring als thrillerschrijfster en heeft een geweldig gevoel voor cliff-hangers. Het geheel als avontuur is wellicht wat onrealistisch, maar hoe realistisch en waarschijnlijk is de gemiddelde thriller? De jonge held Callum Ormond is wel een levensechte jongen met de nodige pubergevoelens.
Tot slot verschijnt de serie niet in een keer maar verschijnt iedere maand een nieuw deel over de komende maand. Iedere maand eindigt met een fantastische cliff-hanger en dan is het wachten op het volgende deel.
Deel 1 Januari had ik vorig jaar november al gelezen. Na lang wachten verscheen 1 februari deel 2 Februari, die had ik in één avond uit. Deel 3 Maart verschijnt 1 maart, nog 18 nachtjes slapen....

Leven na Anne Frank, een indrukwekkend verhaal

De memoires van Berthe Meijer, Leven na Anne Frank is in meerdere opzichten een indrukwekkend verhaal. Allereerst omdat Berthe Meijer zeer openhartig over haar niet altijd gemakkelijke leven spreekt. Daarnaast is het verhaal dat zij vertelt zeer bijzonder. De nadruk ligt niet op het overleven in een concentratiekamp in de Tweede Wereldoorlog maar op het overleven van de tijd na de 'bevrijding'. Voor Berthe Meijer is het nooit vrede in haarzelf geworden, de oorlog is altijd gebleven. Ze heeft hooguit een manier gevonden om er mee om te gaan. En daar gaat Leven na Anne Frank over: een dappere vrouw die haar afschuwelijke jeugdherinneringen probeert te verwerken en dat is niet eenvoudig. Pas als volwassen vrouw vindt ze iemand die in hetzelfde kamp als zij zat en met wie ze er over kan praten en die haar begrijpt. Desondanks is het geen 'zwaar' boek geworden, hier en daar kan er zelfs gelachen worden. Vooral als Berthe Meijer de tijd beschrijft waarin ze met haar eerste man in hetzelfde huis woonde met Gerard Reve, zijn vriend en zijn ex-vrouw.
Leven na Anne Frank is kortom een bijzonder boek dat begint waar de meeste andere boeken over WOII ophouden en nooit over schrijven.

Mooie verrassing: Een lang weekend

Wat een mooie verrassing is Een lang weekend van Joyce Maynard. De 13-jarige Henry en zijn moeder Adele krijgen voor een lang weekend een onverwachte logé in huis. Van hem leren ze alles over de perfecte taartbodem met boter èn reuzel, hoe je goed moet werpen met honkbal maar ook ongemerkt over de liefde. Henry maakt helaas ook kennis met de zwarte kant van liefde in de vorm van pijn, jaloezie en verraad.
Een lang weekend is een prachtig en ontroerend verhaal over de liefde door de ogen van een 13-jarige. Joyce Maynard heeft een prettige schrijfstijl. Ze beschrijft op een realistische en geloofwaardige manier de gevoelens van Henry. Ze laat hem in zijn waarde zonder te oordelen, ook al is het voor de lezer duidelijk dat hij zich ergens in het verhaal vergist en op basis van deze foute inschatting een hele verkeerde beslissing neemt die fatale gevolgen heeft.
In feite is Adele, de moeder van Henry de hoofdpersoon van het boek om wie alles draait. Het is zeer prijzenswaardig van de auteur om Henry tot hoofdpersoon en perspectiefpunt te maken. Zo wint het boek aan originaliteit en vermijdt Maynard het cliché liefdesverhaal dat op de loer ligt.
De uitgave die ik heb gelezen is vooral bedoeld voor leesclubs. Achterin het boek is meer te lezen over de schrijfster Joyce Maynard, over haar inspiratie voor het boek en leesclubvragen die tot nadenken, heroverwegen en vooral erover praten uitnodigen. Desondanks is dit ook informatief voor lezers die niet lid zijn van een leesclub. Interessant om te lezen dat vele puzzelstukjes uit het leven van Joyce Maynard samenkomen in dit boek.
Kortom: Een lang weekend is een mooie verrassing die ik met veel plezier heb gelezen.

Machteloos: Verrassend spannend en beklemmend

Machteloos van Marianne en Theo Hoogstraten is een verrassend spannende en beklemmende Hollandse thriller.
Bij het tanken bij een benzinestation naast de snelweg heb ik altijd last van twee angstgedachten. In de ene wordt de auto gestolen terwijl ik aan het betalen ben. In de andere wordt mijn auto met mij er nog in gebruikt als vluchtauto na een overval op het benzinestation. Het echtpaar Hoogstraten slaagt erin deze nachtmerrie tot leven te wekken in Machteloos. Tosca, een gescheiden moeder, tankt bij een tankstation. Op het moment dat ze weg wilt rijden, stapt er een man met een pistool. De man wil dat Tosca iets voor hem doet. Hier begint de zeer levensechte en geloofwaardige nachtmerrie van Tosca. Want al is ze nu overduidelijk een slachtoffer van deze onbekende man, later in het verhaal zal ze voor dader worden aangezien en ook zo behandeld worden. Meer kan en wil ik niet vertellen, want dan is het voor de verse lezer lang zo beklemmend niet. Hoogstraten (2x) slaagt er in om het machteloze gevoel dat Tosca heeft goed over te brengen op de lezer. Machteloos is een echte pageturner, ik heb het boek achterelkaar uitgelezen. Ik had niet gedacht dat het zo'n spannend boek zou zijn op basis van de flaptekst.
De actuele achtergrond van de milieubeweging en kernreactoren zorgde voor een mooi tijds- en sfeerbeeld. Zeker met de kloppende details zoals de beschrijving van Steenwijk, de snelwegen etc. Het geeft een mooi afgewerkt en verzorgd boek.
Heb ik toch een klein minpuntje wat niet storend was omdat Tosca zelf wel goed tot leven komt: de politiemensen blijven wat clichéfiguren. Good cop, bad cop, vriendelijke politievrouw.